Oblaci poznańskiego klasztoru pomagali w kolędzie:
- o. Superior – Skórzewo
- o. Niesłony – Środa Wlkp.
- o. Walendzik – Poznań św. Ojca Pio
- o. Biedniak – Kościan, Brat Albert
- o. Nazaruk – Poznań Chrystus Król
- o. Ratajczyk – Poznań Górczyn
- o. Bosek – Poznań św. Jan Kanty
- o. Hadrich – Poznań Chrystus Król
- o. Grabowski – Poznań Chrystus Król
- o. Drzewiczak – Poznań Chrystus Król.
2. 11 stycznia w szpitalu poznańskim zmarł nasz domownik o. Grzesiak Andrzej. Miał 81 lat. O. Andrzej Grzesiak, urodził się 18 listopada 1938 r. na ziemi wielkopolskiej w mieście Mikstat w powiecie Ostrzeszów. Jako dziecko przez kilka lat nie widział ojca, który był na wojnie i w niewoli.
Po szkole podstawowej w 1952 r., został przyjęty do I klasy gimnazjalnej Niższego Seminarium Arcybiskupiego w Gostyniu, które mieściło się w klasztorze księży filipinów na Świętej Górze. Tam też poznał przyszłego oblata O. Mariana Biernata i Józefa Zawitkowskiego, późniejszego biskupa pomocniczego w Warszawie i Łowiczu. Lata 50. to ciężki okres dla Kościoła i zakonów. W czerwcu 1954 r. ówczesne władze komunistyczne nakazały likwidację Niższego Seminarium w Gostyniu. Alumni jeszcze nie zdążyli wyjechać ze Świętej Góry w Gostyniu, a już zaczęły napływać transporty sióstr zakonnych wysiedlonych z województwa opolskiego i wrocławskiego. Klasztor księży filipinów w Gostyniu był jednym z wielu w którym przez kilka lat przetrzymywano internowane siostry. Przerwanie nauki w szkole średniej wprawiło Andrzeja w duże zakłopotanie. Chociaż nie mógł jej kontynuować w niższym arcybiskupim seminarium diecezjalnym, to z drogi kapłańskiej nie zrezygnował. Wraz trzema innymi kolegami: Marianem Biernatem, Józefem Balcerem i Czesławem Jóźwiakiem postanowili zgłosić się do nowicjatu Misjonarzy Oblatów na Świętym Krzyżu. Wszyscy zostali przyjęci. Tutaj też 7 września 1954 r. rozpoczęli swój roczny nowicjat, a po jego ukończeniu złożyli pierwszą profesję zakonną. We wrześniu 1955 roku wszyscy profesi tego rocznika zostali przeniesieni do Markowic koło Strzelna, by w Niższym Oblackim Seminarium kontynuować szkołę średnią. Kolejna przeszkoda pojawiła się na studiach filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze. Będąc na trzecim roku studiów seminaryjnych, w październiku 1959 r. został wcielony do wojska (Krosno Odrzańskie). W historii powojennej seminarium obrzańskiego o. Andrzej był jednym z czterech kleryków oblackich, którzy służyli w wojsku. Po dwóch latach służby wojskowej powrócił do seminarium i kontynuował studia. 8 września 1962 złożył w Obrze śluby wieczyste. Święcenia prezbiteratu przyjął w Poznaniu 5 czerwca 1965 r., z rąk abp. Antoniego Baraniaka – Metropolity Poznańskiego. O. Andrzej należał do tych oblatów, którzy na drodze kapłańskiego życia pełnili wiele rozmaitych posług. Trzykrotnie należał do klasztoru w Kodniu i dwukrotnie w Milanówku Grotnikach.
Pierwszą placówką po święceniach był staż pastoralny w Lublińcu, czyli praktyczne, pod okiem oddelegowanego do tego celu oblata, wchodzenie w pracę duszpasterską. Po rocznym stażu w Lublińcu został przeniesiony do Wrocławia-Pilczyc, gdzie przez 4 lata był wikariuszem (1966-1970). W 1970 r. został wikariuszem w oblackiej placówce duszpasterskiej Matki Bożej Bolesnej w Milanówku (1970-1972). Od roku 1972 pracował w Kędzierzynie, gdzie najpierw był wikariuszem a następnie misjonarzem ludowym (1972-1978). W 1978 r. został wikariuszem i odpowiedzialnym za Przyjaciół Misji Oblackich w Kodniu.
W 1980 r. został przeniesiony do Milanówka, gdzie został przełożonym domu i rektorem parafii, a rok później, gdy ks. Prymas Józef Glemp utworzył parafię i oddał ją na własność Zgromadzenia, został jej pierwszym proboszczem. Cztery lata później przeszedł do Grotnik, gdzie od 1984 r. został proboszczem. W 1989 roku powrócił do Kodnia w charakterze misjonarza ludowego (1989-1995).
Kiedy pojawiła się potrzeba kapelana sióstr o. Andrzej w 1995 r. został kapelanem w klasztorze sióstr elżbietanek przy ul. Warszawskiej w Katowicach. Następnego roku (1996) po raz trzeci powrócił do Kodnia w charakterze pomocy duszpasterskiej. Po dwóch latach o. Andrzej poszedł do klasztoru w Łebie (1998-2000) pracując przy tamtejszej parafii. W roku 2000 po raz drugi powraca do Grotnik i służy pomocą w parafii.
Należąc do domu w Grotnikach, w 2008 r. został kapelanem w klasztorze sióstr Urszulanek w Pniewach (2008-2017). W 2011 roku został przypisany do klasztoru w Poznaniu zachowując status kapelana w Pniewach. Jako kapelan bardzo poważnie zachorował na serce i przeszedł poważną operację. Po dziewięciu lata posługi w charakterze kapelana u sióstr zakonnych, w 2017 r. przybył na stałe do domu prowincjalnego w Poznaniu z przeznaczeniem pomocy duszpasterskiej w parafii. Z czasem był angażowany do posługi kapłańskiej poza parafią: odprawiał Msze poza klasztorem, głosił kazania. Bywało, że w niedziele odprawiał trzy Msze św. Przyjął głoszenie kazań pasyjnych w naszej oblackiej parafii. Grał na harmonium podczas śpiewu godzinek. Było widać, że jest to ponad jego siły i zdrowie. O. Andrzej Grzesiak był zakonnikiem wiernym codziennej wspólnotowej modlitwie i regulaminowi dnia. Miał dobrego ducha wspólnotowego. Zwracał uwagę na zachowanie i przestrzeganie liturgii. Na obrazku prymicyjnym o. Andrzej umieścił motto: Przyjdź Królestwo Twoje. Wszystkie lata swojego kapłańskiego i zakonnego życia, swoją posługę, poświęcenie, modlitwy, poświęcił dla królestwo niebieskiego. Uroczystość pogrzebowe odbyły w dwóch etapach. W dzień pogrzebu o godz. 7.30 w kościele Chrystusa Króla została odmówiona modlitwa różańcowa, a o godz. 8.00 była sprawowana Eucharystia, a następnie ciało został przewiezione do Obry, gdzie odbył się także pochówek na klasztornym cmentarzu.
3. 27 stycznia 2020 rozpoczęły się w Kodniu doroczne rekolekcje dla przełożonych.
4. W dniu 194. rocznicy zatwierdzenia przez Kościół Konstytucji i Reguł naszego Zgromadzenia, w domu prowincjalnym w Poznaniu nastąpiła inauguracja nowej administracji prowincji. Najpierw jednak wraz z oblatami ze wspólnoty domu poznańskiego celebrowano Eucharystię, której przewodniczył prowincjał – o. Paweł Zając OMI. Po proklamowaniu Ewangelii złożył przed zgromadzonymi w kaplicy wyznanie wiary i przysięgę wierności Kościołowi. Nawiązując do programu na kolejne trzy lata, ojciec prowincjał, skierował uwagę na odnowiony modlitewnik oblacki, który w najbliższym czasie ma zostać oddany do druku. Zachęcał również do życzliwości braterskiej w codziennym życiu.
5. Po przerwie świątecznej 1 lutego wznowiona została Peregrynacja Kopii Obrazu Jasnogórskiego. Jako pierwszy na pracę rekolekcyjną i Nawiedzenie wyruszył o. Józef Niesłony. W lutym miał 4 serie rekolekcji, misji i Nawiedzenia: Strykowo, Górka Duchowna, Racot i św. Karola Boromeusza w Kościanie. Superior głosił w Bonikowie i u św. Brata Alberta w Kościanie, a ojcowie Ratajczyk i Biedniak misje i Nawiedzenie u św. Ducha w Kościanie.
6. Z początkiem lutego przystąpiono do rozbiórki białego domu i garaży.
7. W całym kraju i archidiecezji poznańskiej obowiązywał dekret w sprawie koronawirusa. Episkopat Polski od dnia 29 marca 2020 r udzielił dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej. Zawieszone zostały wszelkie rekolekcje i misje parafialne, rekolekcje szkolne i skupienia dla grup zamkniętych, większe inicjatywy duszpasterskie diecezjalne i parafialne, katecheza parafialna dla dzieci, młodzieży i ich rodziców oraz peregrynacja Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
8. 12 marca odbył się w naszej wspólnocie dzień skupienia. Prowadził go o. Wawrzeniecki, który przyleciał do nas bezpośrednio z Rzymu.
9. Konsulta Wyższych Przełożony zachęca wszystkie domy zakonne do odmawiania modlitwy różańcowej o ustanie epidemii. Wspólnota nasza codziennie gromadziła się o 20.30 na modlitwie różańcowej przy wystawieniu Najśw. Sakramentu. Na zakończenie śpiewano suplikacje: Święty Boże…. Kapelan w hospicjum, o. St. Gołąb nie mógł wchodzić na oddziały do chorych. Oprawiał Mszę św. w kaplicy szpitalnej, ale nie miał kontaktu z chorymi.
10. Codziennie o godz. 21.00 w małej kaplicy klasztornej była odprawiana Msza św. transmitowania przez łącza internetowe. Mszy św. przewodniczyli m.in. arcybiskup Stanisław Gądecki, bp Szymon Stułkowski, bp Damian Bryl.
11. Na prośbę superiora lublinieckiego o. Lucjana Osieckiego i za zgodą o. prowincjała od Niedzieli Palmowej do opieki nad oblatami w naszej infirmerii w Lublińcu został skierowan nasz domownik brat Jakub Król.
12. W tym wyjątkowym czasie tegoroczne rekolekcje oblackie po Wielkanocy w Kodniu zostały odwołane. Miały być prowadzone przez biskupa Jacka Pyla z Krymu. Rekolektanci nie mieli możliwości udania się do Kodnia, ale rekolekcje zostały przeprowadzone przez internet. Z naszej wspólnoty w rekolekcjach uczestniczyli OO. Niesłony, Ratajczyk i Bosek.
13. W dniu 12 maja o. Prowincjał otrzymał informację, że Ojciec Generał z radą mianował o. Józefa Wcisło siódmym radnym prowincjalnym naszej polskiej prowincji. O. Józef od niedawna jest naszym domownikiem.
14. 15 maja ojcowie Józef Niesłony i Paweł Ratajczyk wyjechali do Krotoszyna na pierwszą pracę misjonarską od początku marca. W parafii św. Andrzeja Boboli o. Józef miał odpust, a o. Paweł w niedzielnych kazaniach przybliżał parafianom historię i początki pobytu oblatów w Krotoszynie. Warto dodać, że z powodu epidemii zostały odwołane misje jakie mieli prowadzić oblaci we wszystkich 4 parafiach Krotoszyna
15. 26 maja miał miejsce dzień skupienia, który prowadził o. Daniel Biedniak.
16. 28 i 29 maja w domu poznańskim odbyło się spotkanie rady prowincjalnej.